Op weg naar een pas op de plaats

Vanmorgen om 07:00 uit de veren (letterlijk met mn donsslaapzak). Ik heb wat crème gekregen om mn achillespees tot rust te brengen. Die voelt links wat dik en geïrriteerd aan. Oh ja ook een klein blaartje op mn hiel, nooooooit eerder last van gehad. Het is wat t is zullen we maar zeggen. Ik loop vandaag een korte 20km via Tessenderlo naar Diest. In de stad Diest wil ik een apotheek gaan raadplegen voordat mn pees verder gaat vervelen. Ik krijg vers water mee en zeg Rutger en Kirsten gedag na ze uitgebreid bedankt te hebben.

Dacht ik eindelijk van het suffe kanaal af te zijn, nu gaat t om kilometers spoorlijn. Oh sweet irony. 
 

In Tessenderlo struikel ik bijna over een imkerbord (speciaal voor Marjo) tegenover de molen. 
Vervolgens verlaat de route gelukkig de bebouwing en loop ik weer over de GR door velden en bossen met bijna altijd Maria kapelletjes in de buurt. 

In Diest aangekomen ben ik meteen een apotheek binnengegaan. Het advies: ibuprofen (dosis paard 🐎) met een zalf erbij. Daarbij ga ik morgen in de B&B met mn voeten omhoog zitten en vertrek ik hier pas weer woensdag als ik het weer ok genoeg vind gaan met mn pees. Ik eet met de familie mee aan de keukentafel en loop nog even door de tuin en jawel, ik ontmoet Zuske

Die loopt altijd weg bij vreemden, zegt eigenaar Johan. Maar goed deze Floofball zat te spinnen bij mij. Even snel mn blog typen en ik ga eens beginnen in het boek van Natasha Pully - The lost future of Pepperharrow.  Daar verheug ik me al dagen op. Waarschijnlijk ligt het boek al binnen 10 minuten op mn neus omdat ik slaap val, maar goed. Ik kijk wel of ik morgen iets post op mn ‘hersteldag’.